Reklama

Niedziela Sosnowiecka

Kuchnia z marzeń

Niedziela sosnowiecka 15/2015, str. 2

[ TEMATY ]

wspólnota

Piotr Lorenc

Nową kuchnię w jaworznickim "Betlejem" poświęcił bp Grzegorz Kaszak

Nową kuchnię w jaworznickim Betlejem poświęcił bp Grzegorz Kaszak

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Jeśli marzymy sami, nasze marzenia pozostają marzeniami, jeśli marzymy wspólnie – nasze marzenia stają się początkiem nowej rzeczywistości” – to zdanie wypowiedziane przez Friedricha Hundertwassera, austriackiego malarza, desingera i architekta, od kilku lat towarzyszą działaniom jaworznickiej wspólnoty „Betlejem”. Teraz wymarzyli sobie nową kuchnię. I stało się. Nowoczesną, profesjonalną kuchnię, spełniającą surowe wymagania zbiorowego żywienia i Państwowej Inspekcji Sanitarnej, poświęcił bp Grzegorz Kaszak.

Reklama

Nowa kuchnia to nie tylko nowe piece – 6-palnikowy, gazowy z piekarnikiem elektrycznym i konwekcyjno-parowy, ale także zmywarka, dwie duże lodówki i zamrażarka. Dopełnieniem wyposażenia są stoły ze stali nierdzewnej, niezbędne w zbiorowej gastronomii. Do tego dochodzi wymiana instalacji elektrycznej i montaż wentylacji wyciągowej, a także zmiana wystroju wnętrza kuchni, czyli zaaranżowanie ścian w konwencji Hundertwassera. Koszt nowej kuchni to ok. 90 tys. zł. Nie byłoby to możliwe, gdyby nie darczyńcy. A trzeba zaznaczyć, że połowę wymaganej sumy wyłożył bp Grzegorz Kaszak. Reszta to pomoc przyjaciół, wkład własny i upusty firm wyposażających kuchnię. – To nie pierwsza tak znacząca pomoc Księdza Biskupa dla naszej wspólnoty. Kilkukrotnie, co prawda mniejszymi kwotami, ale dokładał się do funkcjonowania domu. Bardzo się cieszymy, że znajdujemy zrozumienie dla naszych działań u biskupa Grzegorza. Dał temu wyraz także pomagając nam przy zmianach statutu i rejestracji Stowarzyszenia „Betlejem” – powiedział ks. Mirosław Tosza, założyciel i duchowy przewodnik wspólnoty.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Wspólnotę „Betlejem” tworzą mieszkańcy domu przy ul. Długiej 16 w Jaworznie, ich przyjaciele i wolontariusze. W domu – 100-letnim gmachu, gdzie niegdyś mieściła się szkoła podstawowa, mieszka obecnie 25 osób. Większość z nich ma za sobą bolesne doświadczenia bezdomności, uzależnienia, rozbitego małżeństwa, utraty wolności i odrzucenia. Żyją razem, by się wzajemnie wspierać, odzyskiwać nadzieję, odnajdywać cel i sens życia. W „Betlejem” Bóg zmienia ich sposób patrzenia. – Pamiętamy o tym, że w Betlejem prorok Samuel, posłany by jednego z synów Jessego namaścić na króla, usłyszał: „Nie zważaj na jego wygląd i na jego wzrost, gdyż nie tak patrzy Bóg, jak patrzy człowiek. Człowiek patrzy na to, co zewnętrzne dla oczu, Bóg patrzy w serce” (1Sm 16). Bóg wybrał na króla Dawida, najmłodszego z synów Jessego, którego ojciec nie brał pod uwagę. Bezdomny, słaby, samotny i pomijany też jest wezwany do wielkości, do uczestniczenia w bogactwie życia. Nasze „Betlejem” to miejsce promocji i nobilitacji ubogich – tłumaczy ks. Mirosław Tosza.

Mieszkańcy „Betlejem” w domu i w pracach wokół niego oraz zajęciach warsztatowych poznają nowe drogi życia, nowe możliwości i perspektywy. Uczą się jak żyć na nowo, jak nie wracać do starych przyzwyczajeń, jak z drogi beztroski wejść na drogę odpowiedzialności, z drogi nałogu na drogę wolności, z drogi egoizmu na drogę służby, z drogi niewiary na drogę zawierzenia Bogu. Dlatego mieszkańcy „Betlejem”, ci którzy nie pracują zawodowo, codziennie od 8.30 do 16 pełnią dyżury warsztatowe w pracowniach: stolarskiej i renowacji mebli, rękodzieła, remontowo-budowlanej oraz ikon. W „Betlejem” ludzie zmagają się o lepszy kształt swojego życia poprzez uczestnictwo w każdą środę o godz. 18 w spotkaniu grupy AA; raz w tygodniu spotykają się z terapeutą i psychologiem. Ale „Betlejem” to także miejsce codziennych spotkań modlitewnych, rodzinnego świętowania niedzieli, wizyt grup szkolnych i rekolekcyjnych. – W domu tworzymy przestrzeń dla spotkań, rozmów, prezentacji kultury i sztuki oraz spotkań z twórcami. Organizujemy koncerty, wystawy, projekcje filmów i prelekcje. Do naszego życia zapraszamy mieszkańców miasta i regionu, biednych i bogatych, pracujących i bezrobotnych, lokatorów i bezdomnych – zapewnia ks. Tosza.

I jeszcze jedno, wspólnota „Betlejem” na status organizacji pożytku publicznego i można przekazać na rzecz funkcjonowania domu 1% podatku. Szczegółowe informacje na stronie: www.wspolnotabetlejem.pl.

2015-04-09 11:30

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Zróbmy coś razem

Czterdziestoosobowa grupa młodzieżowa w jednej parafii? Tak, to możliwe. Specjalnie dla Niedzieli rzepińska oaza dzieli się swoim przepisem na wspólnotę.

O tym, jak oazowicze z parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Rzepinie działają, nie tylko w parafii, ale też w lokalnym środowisku, możecie przeczytać w papierowym lub elektronicznym wydaniu Niedzieli (numer z 8 października 2023). A jaki jest przepis na dużą, aktywną wspólnotę? Zapytaliśmy o to księdza moderatora Damiana Wierzbickiego i animatorkę Alicję Ciesielską.
CZYTAJ DALEJ

Najświętsza Maryja Panna Krzeszowska, Matka Łaski Bożej

Niedziela legnicka 4/2013, str. 7

[ TEMATY ]

sanktuarium

Krzeszów

Autorstwa Januszk57 - Praca własna, commons.wikimedia.org

Ikona Matki Bożej Łaskawej w Krzeszowie

Ikona Matki Bożej Łaskawej w Krzeszowie

Krzeszów to mała miejscowość w Kotlinie Kamiennogórskiej na Dolnym Śląsku, położona tuż przy czeskiej granicy. Jest znana nie tylko w swoim regionie, ale także w całej Polsce, a nawet w Europie i na świecie. Stało się to za przyczyną znajdującego się tu sanktuarium Matki Bożej Łaskawej oraz barokowego zespołu obiektów sakralnych tworzących kompleks zabytków klasy zerowej.

Cudowny obraz Bogarodzicy jest od wieków czczony w Krzeszowie. Ikona datowana jest na XIII wiek, co czyni ją najstarszym obrazem maryjnym w Polsce. Jest ona o ok. 200 lat starsza od ikony Matki Bożej Częstochowskiej. Została napisana na desce o wymiarach 60 na 37 cm i przedstawia Maryję z Dzieciątkiem na prawym ramieniu, które zwrócone jest twarzą do Matki. W dłoni trzyma Ono pergamin Bożej tajemnicy. Głowę i ramiona Bogarodzicy okrywa pofałdowana chusta w kolorze czerwonym. Ta najcieplejsza z barw, najsilniej wpływa na zmysły modlących się. Symbolizuje żarzące się światło i ogień, który zawsze był symbolem obecności Boga (krzew gorejący); posiada działanie oczyszczające i jest atrybutem świętości. Tak samo krzeszowska Bogarodzica, dzięki swemu wstawiennictwu u Boga, pomaga oczyścić grzeszników i prowadzić ich ku świętości. Maryja została przeniknięta Boskim ogniem, nie spala się od niego i nadal zachowuje swoją ludzką naturę, łącząc w sobie dwie sprzeczne cechy: dziewictwo i macierzyństwo. Tunika Matki Bożej jest zielona. Barwa ta oznacza świat roślinny i ludzki. Symbolizuje odrodzenie i nadzieję duchowej odnowy oraz życie wieczne. Ikona nie posiada światłocienia, gdyż wszystko na niej jest światłością zespoloną z barwą. Światłość symbolizowana jest przez złote tło, wyrażające niezniszczalność, wieczność i Boskość. Ikona przedstawia tzw. typ Hodigitria (gr. Przewodniczka, Wskazująca Drogę). Maryja swoją dłonią wskazuje na Dzieciątko i jednocześnie na swoje serce, jako źródło łaski. Taki typ ikonograficzny obrazuje dogmat wcielenia Syna Bożego w aspekcie jego Boskości. Łaciński tytuł ikony to Gratia Sanctae Mariae (Łaska Świętej Maryi). Jest on jednocześnie najstarszą (wymienioną w 1291 r.) nazwą opactwa krzeszowskiego.
CZYTAJ DALEJ

Rocznica historycznej homilii św. Jana Pawła II: Niech zstąpi Duch Twój!

2025-06-02 21:37

[ TEMATY ]

św. Jan Paweł II

Archiwum IPN

2 czerwca 1979 r. rozpoczęła się I Pielgrzymka Jana Pawła II do Ojczyzny, której towarzyszyło hasło: „Gaude Mater Polonia” i która odbywała się w roku 900. rocznicy męczeńskiej śmierci św. Stanisława Biskupa i Męczennika. 46 lat temu na ówczesnym Placu Zwycięstwa w Warszawie, Papież wygłosił historyczną homilię, w której przypomniał, że losów człowieka ani dziejów Polski nie można zrozumieć bez Chrystusa i w której przyzywał nad Polską przemieniającej mocy Ducha Świętego.

Msza święta, której Jan Paweł II przewodniczył na Placu Zwycięstwa (dzisiejszym Placu Piłsudskiego) w Warszawie – pierwsze duże spotkanie z wiernymi podczas dziewięciodniowej wizyty – zgromadziła ponad półmilionową rzeszę wiernych. Wprawdzie władze komunistyczne informowały jedynie o 170 tysiącach zebranych, a realizatorom transmisji nakazano filmowanie tzw. „bliskich planów”, w których nie byłoby widać morza głów, sięgającego w głąb Ogrodu Saskiego i zajmującego pobliske ulice, prowadzące ku warszawskiej Starówce, jednak w pamięci zarówno jej uczestników, jak i dziennikarzy, którzy relacjonowali tę Eucharystię, zapisała się ona, jako przełomowe doświadczenie wolności i komunii dla polskiego społeczeństwa.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję