Prof. Ryszard Legutko
Poseł do PE z ramienia PiS, polityk, naukowiec, filozof, publicysta

Wystąpienie papieża Franciszka nie miało charakteru „wskazania”, bo papież nie jest od wskazywania prawodawstwa, ale raczej było to postawienie diagnozy zgodnej z nauczaniem Kościoła, doskonale wpisujące się w to, co Jan Paweł II mówił o kryzysie Europy, odwołujące się do teologii, antropologii. Europa jest rzeczywiście „babcią” - to słowa papieża Franciszka, które miały ten sens, aby nabrała ona wigoru i młodzieńczości, bo Europa to siła. Zabiegi techniczne, zmiana systemu podatkowego czy biurokracji nie wystarczą do radykalnych przemian, musi być jakaś transformacja duchowości. W politycznej kulturze zachodniej nie widzę gotowości, by odnieść się np. do absolutyzacji praw człowieka. Słowa Jana Pawła II, Benedykta XVI, Franciszka mówią o tym, że prawa człowieka to świętość. Papież Franciszek postawił w swoim wystąpieniu kluczową kwestię: wokół jakich idei będzie postępować integracja? I odwołał się do ojców założycieli, którzy byli osobami głęboko wierzącymi.

Dr Czesław Siekierski
Poseł do PE z ramienia PSL, przewodniczący Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi

Ojciec Święty Franciszek podkreślił, że promowanie praw człowieka odgrywa kluczową rolę w ramach zaangażowania Unii Europejskiej na rzecz wspierania godności osoby, że jest to zaangażowanie ważne i godne podziwu. Papież zaapelował o możliwość swobodnego wyrażania swej myśli, wyznawania bez ucisku swej wiary. Mocno zaakcentował także problem jedności Europy z zachowaniem różnorodności, narodowych charakterów, które uznał za wartość. Zwrócił też uwagę na sprawy bałkańskie. Ważną kwestią podjętą w wystąpieniu jest także krytyka biurokracji i globalizacji. Od globalizacji nie uciekniemy, musimy tylko skutecznie szukać sposobów na wspólne rozwiązywanie problemów gospodarczo-ekonomicznych, w tym w pierwszym rzędzie wyżywienia ludzkości. Papież Franciszek zganił nas za wyrzucanie jedzenia, gdy miliony głodują. W przemówieniu papieskim nie padły liczby, ale badania pokazują, że w samej Europie 40 mln ludzi żyje w nędzy, 40 mln - na granicy ubóstwa i 40 mln - w ubóstwie, czyli jest to ogromna rzesza ludzi.