Pożegnanie świętych apostołów Piotra i Pawła nie jest częstym tematem w ikonografii chrześcijańskiej. W przemyskim Muzeum Archidiecezjalnym zachował się ciekawy tryptyk z pogranicza gotyku i renesansu przedstawiający w polu środkowym omawianą scenę Pożegnania. Tryptyk pochodzi z roku 1527 prawdopodobnie z Osieka k. Jasła. Po owym pożegnaniu obaj Apostołowie już więcej nie zobaczyli się, gdyż zginęli śmiercią męczeńską.

Kiedy Barnaba zaprosił otoczonego nieufnością Pawła (nikt tak naprawdę nie wierzył jeszcze w Pawłowe nawrócenie) do spotkania z Apostołami w Jerozolimie to tam nastąpiło pierwsze spotkanie tych dwóch filarów pierwotnego Kościoła. Po raz kolejny do spotkania Piotra i Pawła doszło w 49 r. Wówczas to odbywał się w Jerozolimie Sobór Apostolski. Kontrowersyjne było spotkanie Apostołów w Antiochii. Paweł przybyć miał do Rzymu ok. 60 r. w charakterze więźnia. Piotr już tu od jakiegoś czasu mieszkał. Choć nie posiadamy bezpośrednich świadectw o spotkaniach obu Apostołów w Rzymie trudno, aby przebywający w Wiecznym Mieście Apostołowie nie wiedzieli o sobie. Tym bardziej, że Paweł w swoim domu przyjmował wielu chrześcijan. Fama więc o ich pobycie szybko musiała obiec starożytne miasto. O pobycie obydwu Apostołów w Rzymie świadectwo daje starożytny list trzeciego następcy św. Piotra w Rzymie, Klemensa, z 96 r. napisany do gminy w Koryncie. Odnaleziony w manuskryptach w XVII i XIX wieku jest pierwszym pisanym świadectwem o męczeństwie Piotra i Pawła „U nas” – jak pisze Klemens, czyli w Rzymie za czasów cesarza Nerona w latach 64-67.

Kościół obchodzi święto Piotra i Pawła 29 czerwca. Data ta wybrana zostaje dla uczczenia przenosin doczesnych szczątków obu Apostołów w 258 r. do katakumb św. Sebastiana przy Via Appia, z obawy przed prześladowaniami chrześcijan przez cesarza Waleriana. W pobliżu Via Appia w tychże katakumbach znaleziono inskrypcję papieża Damazego pochodzącą z końca IV stulecia głoszącą, że święci Piotr i Paweł byli tam pochowani. W późniejszym okresie ciała Piotra i Pawła przeniesiono w miejsca ich śmierci. Św. Piotr wedle tradycji został ukrzyżowany głową do dołu, gdyż nie godzien był umierać jak jego Mistrz. Został umęczony niedaleko Via Cornelia w cyrku Nerona, tu gdzie dzisiaj znajduje się Bazylika św. Piotra. Paweł na podstawie przywileju przysługującemu mu z racji bycia obywatelem rzymskim został ścięty mieczem przy Via Ostia: piękna legenda głosi, że trzy źródła miały wytrysnąć w miejscach, w których trzykrotnie odbiła się ścięta głowa św. Pawła.