W Kościele rzymskokatolickim za aborcję wierny zaciąga karę ekskomuniki latae sententiae, czyli przez sam fakt popełnienia przestępstwa. Zwolnienie z tej kary do 8 grudnia 2015 r. a więc ogłoszenia w Kościele "Roku Miłosierdzia" było prawem biskupa. Mógł on zgodnie z postanowieniami Konferencji Episkopatu Polski upoważnić do zwalniania z ekskomuniki w zakresie sakramentalnym konkretnych księży.
"Do 2015 r. w Kościele z grzechu aborcji mogli rozgrzeszać tylko starsi wikariusze, proboszczowie oraz pracownicy seminariów duchownych i kurii biskupich. Natomiast w Roku Miłosierdzia papież Franciszek to zmienił udzielając wszystkich kapłanom władzy rozgrzeszania z aborcji. Decyzja ta została nawet wpisana do Kodeksu prawa kanonicznego" - powiedział PAP ks. Robert Wielądek.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Zwrócił uwagę, że papież powołał także wówczas "misjonarzy miłosierdzia", którzy otrzymali władzę zwalniania z kar zarezerwowanych dla Stolicy Apostolskiej w tym m.in. zaciąganych z powodu: bezpośredniego naruszenie tajemnicy spowiedzi, rozgrzeszenia wspólnika w grzechu przeciwko czystości, profanacji Najświętszego Sakramentu czy grzechu namawiania do nieczystości przez osobę duchowną.
"Mogą oni uwolnić winnego od ciążącej na nim kary na forum sakramentalnym, tzn. bez konieczności pisania do Rzymu. Początkowo posługa miała być tylko na Rok Miłosierdzia. Jednak papież uznał, że jest ona na tyle istotna, że przedłużył ją na kolejne lata. Jaka będzie decyzja nowego papieża w tej kwestii dowiemy się za jakiś czas" - powiedział ks. Wielądek.
Przed 2015 r. spowiednik nie mógł zdjąć z penitenta kar. W tym celu musiał opisać sytuację bez podawania danych i wysłać prośbę do Stolicy Apostolskiej. W odpowiedzi otrzymywał jednorazową zgodę, żeby z tego typu sytuacji rozgrzeszyć osobę - wyjaśnił duchowny.
Zaznaczył, że obecnie są dwie drogi w tego rodzaju sytuacjach. "W przypadku grzechów zarezerwowanych dla Stolicy Apostolskiej, spowiednik powinien wytłumaczyć penitentowi, że nie ma władzy rozgrzeszenia go z tego typu sytuacji. Może go odesłać do misjonarza miłosierdzia, bądź sam zwrócić się do Stolicy Apostolskich z prośbą o rozgrzeszenie. Skorzystanie z posługi misjonarza miłosierdzia to jest kwestia umówienia się na spotkanie. Natomiast w przypadku napisania do Watykanu działania proceduralne zajmują trochę czasu" - powiedział ks. Wielądek.
Reklama
Zapytany, czy w sytuacji, kiedy wierny nie odprawi pokuty, czyli nie spełnienia jednego z warunków niezbędnych do ważnego odbycia spowiedzi, ks. Wielądek powiedział, że "zawsze jest pytanie, dlaczego ktoś tego nie zrobił". "W przypadku, kiedy przychodzi penitent wyznając, że zapomniał, to ja zachęcam, żeby do niej wrócić i na spokojnie podjąć" - powiedział.
"Żyjemy obecnie pod dużą presją czasu i aktywności, więc istnieje możliwość zapomnienia rodzaju pokuty jaką otrzymaliśmy. W związku z tym, zachęcam, żeby zadośćuczynieniem zająć się od razu po spowiedzi" - dodał.
Zwrócił uwagę, że w przypadku, kiedy zadana pokuta jest trudna do wypełnienia, penitent zawsze może poprosić kapłana o inną. "Papież Franciszek podkreślał, że przestrzeń sakramentu to nie jest salon tortur, tylko miejscem, gdzie ma dokonać się pojednanie z Bogiem, a przez to także pojednanie z drugim człowiekiem i z samym osobą. Można zatem porozmawiać ze spowiednikiem wyznając mu swoje wątpliwości wobec pokuty" - powiedział ks. Wielądek.
Zgodnie z wytycznymi Watykanu rodzaj i miara zadośćuczynienia powinny być dostosowane do penitenta, aby każdy naprawił porządek, który naruszył, i został uzdrowiony z choroby, na którą cierpiał, odpowiednim lekarstwem. Pokuta powinna być zatem "lekarstwem na grzech" i środkiem do odnowy życia.
Na pytanie, czy spowiedź jest ważna, jeżeli penitent nie wyzna któregoś z grzechów, ks. Wielądek zastrzegł, że wszystko zależy czy był to grzech śmiertelny, a więc taki, który zrywa więź z Bogiem czy też powszedni, którego katolik nie ma obowiązku wyznawać podczas sakramentu. Kolejne pytanie, dotyczy powodu z jakiego nie wyznał konkretnego grzechu - powiedział misjonarz miłosierdzia.
Reklama
Zaznaczył, że w przypadku wstydu przed wyznaniem grzechu, zawsze można skorzystać ze spowiedzi u kapłana, którego dobrze nie znamy np. w innej dzielnicy, mieście, miejscowości czy sanktuarium. "Zachęcam, aby w takich sytuacjach wyznać grzech choćby w sposób ogólny. Spowiednik nie jest od tego, żeby komuś dłubać palcem w sumieniu i na siłę dopytywać go o szczegóły. Wszystko zależy od dojrzałość penitenta - na ile jest on gotowy o pewnych rzeczach powiedzieć otwarcie. Doświadczenie pokazuje, że to zawsze jest jakiś proces. Tego się uczymy" - powiedział ks. Wielądek. "Po drugiej stronie kraty konfesjonału jest ten, który również mierzy się z przestrzenią nawrócenia i sam się spowiada więc doskonale wie, że wyznanie może być trudne" - dodał.
"Mimo wszystko zachęcałbym, żeby się gdzieś przełamać, ponieważ to czego nie wyznamy i tak w nas pracuje obciążając wewnętrznie nawet jeśli nie od razu to widzimy" - zwrócił uwagę misjonarz miłosierdzia.
Zastrzegł, że skuteczność sakramentu spowiedzi nie zależy od stanu duchowego kapłana go udzielającego.
"Ksiądz udzielający rozgrzeszenia jest jedynie kanałem łaski. Korzysta on z władzy jaką dysponuje Kościół i na jego zlecenie, za jego zgodą.
"W Kościele rzymskokatolickim, do ważnego odpuszczenia grzechów szafarz (kapłan) oprócz władzy święceń musi posiadać upoważnienie do jej wykonywania wobec wiernych, którym udziela rozgrzeszenia. "Otrzymują je na mocy samego prawa lub zostaje udzielone przez właściwą władzę kościelną. Ci którzy posiadają upoważnienie do stałego spowiadania, mogą z niego korzystać wszędzie, chyba że sprzeciwi się temu ordynariusz miejsca" - czytamy w Kodeksie prawa kanonicznego.
"Misjonarze miłosierdzia" są w każdej diecezji na świecie.
Magdalena Gronek (PAP)
mgw/ js/
