Reklama

Święty Jan Paweł II. Droga na ołtarze

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W oczekiwaniu na kanonizację Jana Pawła II proponujemy wyjątkową książkę Włodzimierza Rędziocha, rzymskiego korespondenta „Niedzieli”, ukazującą drogę Papieża Polaka na ołtarze. „W dniu uroczystego pogrzebu Jana Pawła II nad Placem św. Piotra pojawiły się transparenty z napisem: «Santo subito!» – w przekonaniu większości ludzi, Papież, którego dała światu Polska, był osobą świętą. Ale Kościół w swej mądrości wypracował procedury, aby stwierdzić, czy kandydat na ołtarze zasługuje na miano błogosławionego lub świętego. Formalnie proces beatyfikacyjny można rozpocząć co najmniej pięć lat po śmierci kandydata na ołtarze – w tym przypadku Ojciec Święty Benedykt XVI udzielił dyspensy od tej normy i proces Jana Pawła II mógł się rozpocząć prawie natychmiast (28 czerwca 2005 r.)” – pisze we Wstępie ks. Ireneusz Skubiś.

W książce „Święty Jan Paweł II. Droga na ołtarze” zamieszczony jest ekskluzywny wywiad z papieżem emerytem Benedyktem XVI, który przerwał milczenie, aby opowiedzieć polskiemu dziennikarzowi o swojej codziennej pracy z Janem Pawłem II i wyrazić osobiste przekonanie o jego świętości.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Cenne są świadectwa osób najbardziej zapracowanych podczas procesu beatyfikacyjnego i kanonizacyjnego Jana Pawła II: kard. Angelo Amato – prefekta Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych oraz ks. prał. Sławomira Odera – postulatora w procesie. Kard. Amato za najważniejszą cnotę Jana Pawła II uznaje jego wielką wiarę, z której wypływały wszystkie inne cnoty. Zdaniem ks. prał. Odera natomiast, Jan Paweł II, chociaż był papieżem, a wcześniej kardynałem i biskupem, to „pozostał przede wszystkim kapłanem i całe swoje życie przeżył w duchu kapłańskim”.

Wyjątkowe znaczenie mają wywiady Włodzimierza Rędziocha ukazujące znaki z nieba, które były konieczne, aby Jan Paweł II mógł dostąpić chwały ołtarzy. Francuska zakonnica – s. Marie Simon-Pierre Normand opowiada o swoim uzdrowieniu z choroby Parkinsona, co uznano za cud do beatyfikacji Papieża Polaka. Zakonnica przekazuje cenne spostrzeżenie – jej zdaniem, Francja bardzo potrzebowała tego cudu, tej nowej „wizyty” Jana Pawła II, aby nie utracić swoich korzeni. Już po beatyfikacji oczekiwano na kolejny cud – do kanonizacji. W książce został zamieszczony wywiad z Floribeth Morą Díaz, świecką kobietą z Kostaryki, której życie było zagrożone z powodu tętniaka mózgu. To właśnie jej cudowne uzdrowienie zostało zakwalifikowane jako cud do kanonizacji. Zdaniem uzdrowionej, ten cud wydarzył się po to, abyśmy patrzyli w niebo z przeświadczeniem, że Bóg istnieje.

Książka Włodzimierza Rędziocha pomoże nam znaleźć się w zasięgu świętości Jana Pawła II i z pewnością wpłynie na wzmocnienie naszej wiary.

2014-04-08 12:46

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Św. Grzegorz Wielki, papież i doktor Kościoła

Wikipedia.org

Grzegorz I znany też jako Grzegorz Wielki

Grzegorz I
znany też jako
Grzegorz Wielki

Jeden z najwybitniejszych papieży i filarów średniowiecznej kultury, znakomity duszpasterza, doktor Kościoła Zachodniego, reformator liturgii i postać, z którą legendarnie wiąże się określenie „chorał gregoriański”.

Grzegorz urodził się w 540 r. w Rzymie. Piastował różne urzędy cywilne, aż doszedł do stanowiska prefekta Rzymu. Po czterech latach rządów opuścił to stanowisko i wstąpił do benedyktynów. Własny dom zamienił na klasztor. Ten czyn zaskoczył wszystkich – pan Rzymu został ubogim mnichem. Dysponując ogromnym majątkiem, Grzegorz założył jeszcze 6 innych klasztorów. W roku 577 papież Benedykt I mianował Grzegorza diakonem, a w roku 579 papież Pelagiusz II uczynił go swoim przedstawicielem, a następnie osobistym sekretarzem. Od roku 585 był także opatem klasztoru. Wybór na papieża W 590 r. zmarł Pelagiusz II. Na jego miejsce jednogłośnie przez aklamację wybrano Grzegorza. Ten w swojej pokorze wymawiał się. Został jednak wyświęcony na kapłana, następnie konsekrowany na biskupa. W tym samym 590 r. nawiedziła Rzym jedna z najcięższych w historii tego miasta zaraza. Papież Grzegorz zarządził procesję pokutną dla odwrócenia klęski. Podczas procesji nad mauzoleum Hadriana zobaczył anioła chowającego wyciągnięty, skrwawiony miecz. Wizję tę zrozumiano jako koniec plagi. Pracowity pontyfikat Pontyfikat papieża Grzegorza trwał 15 lat. Codziennie głosił Słowo Boże. Zreformował służbę ubogich. Wielką troską otoczył rzymskie kościoły i diecezje Włoch. Był stanowczy wobec nadużyć. Ujednolicił i upowszechnił obrządek rzymski. Od pontyfikatu Grzegorza pochodzi zwyczaj odprawiania 30 Mszy św. za zmarłych – zwanych gregoriańskimi. Podziel się cytatemPrzy bardzo licznych i absorbujących zajęciach publicznych Grzegorz także pisał. Zostawił po sobie bogatą spuściznę literacką. Święty Grzegorz zmarł 12 marca 604 r. Obchód ku jego czci przypada 3 września, w rocznicę jego biskupiej konsekracji. Średniowiecze przyznało mu przydomek Wielki. Należy do czterech wielkich doktorów Kościoła Zachodniego.
CZYTAJ DALEJ

Kraków: Msza św. żałobna w intencji śp. bp. Jana Szkodonia na Wawelu

2025-09-02 20:58

[ TEMATY ]

bp Jan Szkodoń

Kraków

Wawel

Msza św. żałobna

Biuro Prasowe AK

We wtorek wieczorem w katedrze wawelskiej rozpoczęły się uroczystości pogrzebowe śp. bp. Jana Szkodonia, biskupa pomocniczego seniora archidiecezji krakowskiej, dziekana i kanonika seniora Kapituły Metropolitalnej w Krakowie. Zmarł on 28 sierpnia w 79. roku życia i 56. roku kapłaństwa.

Po wprowadzeniu trumny do zamkowej katedry odmówiono nieszpory kapitulne i modlitwę różańcową. Na początku Mszy św. żałobnej odczytano telegram Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej.
CZYTAJ DALEJ

Leon XIV: Nie bójmy się prosić, zwłaszcza gdy wydaje nam się, że na to nie zasługujemy

2025-09-03 10:29

[ TEMATY ]

audiencja generalna

Leon XIV

Vatican Media

„Nie wstydźmy się wyciągać ręki. To właśnie w tym pokornym geście kryje się zbawienie” - powiedział Ojciec Święty podczas dzisiejszej audiencji ogólnej. W swej katechezie papież skoncentrował się na dwóch słowach zawartych w opisie Męki Pańskiej: „Pragnę” ( J 19,28) i „Dokonało się” ( J 19,30).

Leon XIV podkreślił, że na krzyżu Jezus nie jawi się jako zwycięski bohater, lecz jako żebrzący o miłość. Zaznaczył, że pragnienie Ukrzyżowanego jest przede wszystkim wyrazem głębokiego pragnienia miłości, relacji, komunii. Zwrócił uwagę, iż „na krzyżu Jezus uczy nas, że człowiek nie spełnia siebie we władzy, lecz w ufnym otwarciu się na drugiego, nawet jeśli jest on nam wrogi i nieprzyjazny. Zbawienie nie polega na autonomii, lecz na pokornym uznaniu własnej potrzeby i umiejętności jej swobodnego wyrażania” - powiedział.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję