Do Trzebnicy dotarło ok. 30 osób. Pielgrzymowanie rozpoczęło się Eucharystią, której przy Grobie św. Jadwigi w Bazylice w Trzebnicy przewodniczył ks. Paweł Misiołek, wikariusz parafii św. Maksymiliana Kolbego w Jelczu-Laskowicach, nauczyciel religii w Szkole Podstawowej nr 2 im. Marii Skłodowskiej-Curie w Jelczu-Laskowicach, koncelebrował ks. Mariusz Szypa – dyrektor Wydziału Katechetycznego.

W homilii ks. Paweł Misiołek, nawiązując do tekstów liturgii słowa z dnia, przypomniał scenę rozmnożenia chleba. Zauważył, że Apostołowie skupiali się na trudnościach, na brakach, na czymś, czego nie ma. Ale chodząc za Jezusem, doświadczali niesamowitości i byli świadkami cudów. Znaki i cuda przyciągały również tłumy ludzi.

– Też ich ciągle szukamy. Każdy z nas chce doświadczać czegoś niesamowitego, nie tylko w relacji z Bogiem, ale i między nami, jako chrześcijanie, jako katecheci, jako ludzie wierzący – mówił ks. Paweł.

Podkreślił, że Apostołowie w jednym momencie musieli podjąć decyzję, czy chcą dalej tkwić w „nie da się”, czy zrobić „skok na głęboką wodę”, który mógł się skończyć kompromitacją.

– Jako nauczyciele religii stajemy często przed tym wyzwaniem – nie da się, to niemożliwe, jakieś bajki – zaznaczył kapłan.

Mówiąc o cudzie rozmnożenia chleba podkreślił, że nie możemy pozostawać jedynie w euforii. Jezusowi nie na tym zależy. On odchodzi od tych, którzy doświadczyli cudów i chcą ich więcej. Jezus lubi przebywać w towarzystwie ludzi, którzy szukają wyzwań, nie omijają trudnych sytuacji, lecz podchodzą do nich z wiarą.

– Za dużo w nas schematów, które mają dać poczucie bezpieczeństwa. Za dużo chowania się przed ludźmi z tym, że spotkaliśmy Kogoś, kto daje szczęście, nie tylko na Mszy, ale również w środowisku szkolnym – mówił ks. Misiołek.

Przypomniał, że po rozmnożeniu chleba Jezus udał się sam na górę, być może po to, aby się modlić do Ojca i odpocząć. To częsty obraz Jezusa ukazany w Ewangelii. Z bliskości z Ojcem Jezus czerpie moc do działania, uczy się zgody na Jego wolę i znajduje pociechę i umocnienie w tym, co miało Go spotkać.

– Potrzeba nam prawdziwej modlitwy za naszych wychowanków, za siebie nawzajem – abyśmy dawali radę, sprostali oczekiwaniom, w tym wszystkim trwali w wierze; modlitwy za nasze grona pedagogiczne, za dyrektorów, ministerstwo oświaty, rządzących – przekonywał kapłan i zachęcał do dawania świadectwa w swoich środowiskach pracy. – Spotkałem w swoim życiu wspaniałych katechetów – o wszystkich mogę powiedzieć że z pasją wykonują swoją pracę i tym samym wzbudzali w Kościele również wiele powołań do różnorodnego zaangażowania apostolskiego (…) Taką była też św. Jadwiga do której dzisiaj pielgrzymujemy. Ona przez swoją działalność spełniała niezwykłe zadania, które dziś spełniają nauczyciele religii, katecheci, katechiści. Jest zatem również dla nas przykładem, aby słowo wcielać w czyn – podkreślał kaznodzieja.

Zaznaczył, że chrześcijaństwo wymaga otwartości umysłu na nowość, bo chrześcijaństwo to nie brak kłopotów, trudności i słabości, ale umiejętność dostrzeżenia nowych rozwiązań – również na gruncie religii w szkole, katechezy w parafii – a ostatecznie dostrzeżenia Boga w tych sytuacjach.

Na koniec, po Eucharystii ks. Paweł wobec relikwii św. Jadwigi zawierzył opiece i orędownictwu świętej katechetów, wychowawców i ich rodziny. Można było też przyjąć indywidualne błogosławieństwo relikwiami.

Księża salwatorianie podjęli pielgrzymów słodkim poczęstunkiem w Domu Pielgrzyma. Był to też czas rozmów, dzielenia się radościami i troskami oraz doświadczeniem. Katecheci zwiedzili też Muzeum Zakonne Sióstr Boromeuszek, po którym oprowadziła s. Dionizja, a następnie pod przewodnictwem p. Anny zostali oprowadzeni po klasztorze.

Pielgrzymkę zakończyło nabożeństwo Małej Ścieżki Świętej Jadwigi, które odbyło się przy specjalnych stacjach znajdujących się przy ołtarzu polowym.