Reklama

Wiara

PKWP w Ziemi Świętej. „By upomnieć się o chrześcijan!”

Pomoc Kościołowi w Potrzebie przebywa w Ziemi Świętej, gdzie będzie towarzyszyć chrześcijanom w Niedzielę Palmową i pierwszych dniach Wielkiego Tygodnia. „Naszą rolą jest upomnieć się o tych, którzy dzisiaj pozostali bez pracy i środków do życia” – zauważa ks. prof. Waldemar Cisło i przypomina o konsekwencjach trwającej wojny.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Zakon Rycerski Świętego Grobu w Jerozolimie – INSTYTUT NIEDZIELA- FUNDACJA INSTYTUT MEDIÓW zachęcają do wsparcia specjalnej zbiórka dla chrześcijan z Strefie Gazy.

Wpłaty można dokonać na konto: Fundacja Instytut Mediów
03 1140 2004 0000 3002 7860 6231
Tytuł przelewu: Pomoc dla chrześcijan w Ziemi Świętej.
PRZEKAŻ DAROWIZNĘ

Michelin z powodu wojny straciła pracę w żłobku. Kobieta ma 52 lata, mieszka z trójką dzieci. Życie całej rodziny zmieniło się nie do poznania. Córka znalazła się w podobnej sytuacji do matki, a jedynym, który przynosi pieniądze do domu jest syn, zatrudniony jako pracownik fizyczny w lokalnym hotelu. Jego pensja jest niewielka. Rodziny nie było stać na opłacenie rachunków. W trudnej sytuacji otrzymała środki od Pomocy Kościołowi w Potrzebie. Michelin i jej najbliżsi korzystają z bonów żywnościowych, uregulowali zaległe opłaty, choć dalej mierzą się z trudnościami.

60-letni Majdi z Betlejem jest chrześcijaninem. Nie ma z czego żyć. Jedna z córek choruje na cukrzycę, druga znalazła się pod ścianą, bo bez pracy został jej mąż. Rodzina ma jednak co zjeść, ponieważ korzysta z bonów żywnościowych, jakie otrzymała od PWKP. 65-letni Yousef z Ramallah jeszcze niedawno dojeżdżał do Izraela, gdzie pracował jako robotnik. Nie ma już takiej możliwości. Żona próbuje utrzymać dom, otrzymuje pensję za sprzątanie, ale pieniędzy potrzebują też dzieci, które chcą kontynuować studia na uniwersytecie. Yousef ma coraz poważniejsze problemy z sercem, dlatego i on został objęty wsparciem. Pomoc Kościołowi w Potrzebie umożliwia mu zakup niezbędnych leków.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Ks. prof. Waldemar Cisło z Pomocy Kościołowi w Potrzebie wyjaśnia, że wojna w Strefie Gazy pozbawiła wielu chrześcijan z Ziemi Świętej środków do życia. „Była ogromnym ciosem dla turystyki, gdzie pracują chrześcijanie” – tłumaczy wykładowca UKSW. Przypomina, że Izrael wycofał pozwolenia na pracę dla Palestyńczyków, co również postawiło pod ścianą chrześcijańskie rodziny.

Pomoc Kościołowi w Potrzebie podkreśla, że Ziemia Święta doświadcza poważnego kryzysu gospodarczego, na co reakcją są doraźne działania humanitarne. Spośród ponad 860 rodzin, jakie zostały objęte wsparciem, ponad 600 korzysta z dodatków na żywność. Łącznie stowarzyszenie dotarło do blisko 3,5 tys. osób zamieszkujących Zachodni Brzeg i Jerozolimę.

Reklama

By pokazać, co dzieje się dzisiaj w Ziemi Świętej, na miejsce udał się dyrektor sekcji polskiej ks. prof. Waldemar Cisło. Będzie wśród chrześcijan, którzy żyją ze sprzedaży produktów z drewna oliwnego. Chce też towarzyszyć wiernym w Niedzielę Palmową i w pierwszych dniach Wielkiego Tygodnia. „Od lat musimy brać pod uwagę scenariusz, że w Ziemi Świętej zabraknie chrześcijan” – tłumaczy wykładowca UKSW.

Przypomina, że na całym Bliskim Wschodzie, choć są oni mniejszością, to wnoszą tak potrzebny w regionie element pojednania. „Dlatego naszą rolą, rolą Papieskiego Stowarzyszenia Pomoc Kościołowi w Potrzebie, jest dostarczyć im argumenty, by pozostali w swoim domu” – zauważa ks. prof. Cisło.

Wskazuje, w jaki sposób zatrzymać chrześcijan w Ziemi Świętej. „Po pierwsze, módlmy się o pokój. Po drugie, jeśli odwiedzamy Ziemię Świętą, kiedy istnieje taka możliwość, korzystajmy z chrześcijańskich hoteli i ich usług turystycznych. Po trzecie, kupujmy produkty z drewna oliwnego, jakie powstają na miejscu, bo w ten sposób dajemy im pracę” – wyjaśnia wykładowca UKSW.

Ks. prof. Cisło przypomina o trwającej przez cały rok kampanii „S.O.S. dla Ziemi Świętej”, poprzez którą Pomoc Kościołowi w Potrzebie umożliwia w Polsce zakup produktów wytwarzanych przez chrześcijan z Betlejem.

Biuro Prasowe PKWP Polska

2024-03-22 21:41

Ocena: +11 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Prezydent Izraela u papieża: konieczne wznowienie rokowań z Palestyńczykami

[ TEMATY ]

Franciszek

Izrael

wikipedia.org

Papież Franciszek przyjął dziś w Watykanie prezydenta Izraela Reuvena Rivlina. Rozmawiali oni m.in. o pilnej potrzebie wspierania klimatu zaufania między Izraelczykami i Palestyńczykami oraz „wznowienia bezpośrednich rokowań, aby osiągnąć porozumienie szanujące uprawnione dążenia obu narodów, jako zasadniczy wkład w pokój i stabilizację w regionie”.

Prezydent spotkał się też z sekretarzem stanu Stolicy Apostolskiej kard. Pietro Parolinem, któremu towarzyszył sekretarz ds. stosunków z państwami, abp Paul Gallagher. Opublikowany przez watykańskie Biuro Prasowe komunikat podkreśla, że omawiano sytuację polityczną i społeczną na Bliskim Wschodzie, zwracając szczególną uwagę na sytuację chrześcijan i innych mniejszości. Wskazano na znaczenie dialogu międzyreligijnego i odpowiedzialność przywódców religijnych za wspieranie pojednania i pokoju.

CZYTAJ DALEJ

św. Katarzyna ze Sieny - współpatronka Europy

Niedziela Ogólnopolska 18/2000

W latach, w których żyła Katarzyna (1347-80), Europa, zrodzona na gruzach świętego Imperium Rzymskiego, przeżywała okres swej historii pełen mrocznych cieni. Wspólną cechą całego kontynentu był brak pokoju. Instytucje - na których bazowała poprzednio cywilizacja - Kościół i Cesarstwo przeżywały ciężki kryzys. Konsekwencje tego były wszędzie widoczne.
Katarzyna nie pozostała obojętna wobec zdarzeń swoich czasów. Angażowała się w pełni, nawet jeśli to wydawało się dziedziną działalności obcą kobiecie doby średniowiecza, w dodatku bardzo młodej i niewykształconej.
Życie wewnętrzne Katarzyny, jej żywa wiara, nadzieja i miłość dały jej oczy, aby widzieć, intuicję i inteligencję, aby rozumieć, energię, aby działać. Niepokoiły ją wojny, toczone przez różne państwa europejskie, zarówno te małe, na ziemi włoskiej, jak i inne, większe. Widziała ich przyczynę w osłabieniu wiary chrześcijańskiej i wartości ewangelicznych, zarówno wśród prostych ludzi, jak i wśród panujących. Był nią też brak wierności Kościołowi i wierności samego Kościoła swoim ideałom. Te dwie niewierności występowały wspólnie. Rzeczywiście, Papież, daleko od swojej siedziby rzymskiej - w Awinionie prowadził życie niezgodne z urzędem następcy Piotra; hierarchowie kościelni byli wybierani według kryteriów obcych świętości Kościoła; degradacja rozprzestrzeniała się od najwyższych szczytów na wszystkie poziomy życia.
Obserwując to, Katarzyna cierpiała bardzo i oddała do dyspozycji Kościoła wszystko, co miała i czym była... A kiedy przyszła jej godzina, umarła, potwierdzając, że ofiarowuje swoje życie za Kościół. Krótkie lata jej życia były całkowicie poświęcone tej sprawie.
Wiele podróżowała. Była obecna wszędzie tam, gdzie odczuwała, że Bóg ją posyła: w Awinionie, aby wzywać do pokoju między Papieżem a zbuntowaną przeciw niemu Florencją i aby być narzędziem Opatrzności i spowodować powrót Papieża do Rzymu; w różnych miastach Toskanii i całych Włoch, gdzie rozszerzała się jej sława i gdzie stale była wzywana jako rozjemczyni, ryzykowała nawet swoim życiem; w Rzymie, gdzie papież Urban VI pragnął zreformować Kościół, a spowodował jeszcze większe zło: schizmę zachodnią. A tam gdzie Katarzyna nie była obecna osobiście, przybywała przez swoich wysłanników i przez swoje listy.
Dla tej sienenki Europa była ziemią, gdzie - jak w ogrodzie - Kościół zapuścił swoje korzenie. "W tym ogrodzie żywią się wszyscy wierni chrześcijanie", którzy tam znajdują "przyjemny i smaczny owoc, czyli - słodkiego i dobrego Jezusa, którego Bóg dał świętemu Kościołowi jako Oblubieńca". Dlatego zapraszała chrześcijańskich książąt, aby " wspomóc tę oblubienicę obmytą we krwi Baranka", gdy tymczasem "dręczą ją i zasmucają wszyscy, zarówno chrześcijanie, jak i niewierni" (list nr 145 - do królowej węgierskiej Elżbiety, córki Władysława Łokietka i matki Ludwika Węgierskiego). A ponieważ pisała do kobiety, chciała poruszyć także jej wrażliwość, dodając: "a w takich sytuacjach powinno się okazać miłość". Z tą samą pasją Katarzyna zwracała się do innych głów państw europejskich: do Karola V, króla Francji, do księcia Ludwika Andegaweńskiego, do Ludwika Węgierskiego, króla Węgier i Polski (list 357) i in. Wzywała do zebrania wszystkich sił, aby zwrócić Europie tych czasów duszę chrześcijańską.
Do kondotiera Jana Aguto (list 140) pisała: "Wzajemne prześladowanie chrześcijan jest rzeczą wielce okrutną i nie powinniśmy tak dłużej robić. Trzeba natychmiast zaprzestać tej walki i porzucić nawet myśl o niej".
Szczególnie gorące są jej listy do papieży. Do Grzegorza XI (list 206) pisała, aby "z pomocą Bożej łaski stał się przyczyną i narzędziem uspokojenia całego świata". Zwracała się do niego słowami pełnymi zapału, wzywając go do powrotu do Rzymu: "Mówię ci, przybywaj, przybywaj, przybywaj i nie czekaj na czas, bo czas na ciebie nie czeka". "Ojcze święty, bądź człowiekiem odważnym, a nie bojaźliwym". "Ja też, biedna nędznica, nie mogę już dłużej czekać. Żyję, a wydaje mi się, że umieram, gdyż straszliwie cierpię na widok wielkiej obrazy Boga". "Przybywaj, gdyż mówię ci, że groźne wilki położą głowy na twoich kolanach jak łagodne baranki". Katarzyna nie miała jeszcze 30 lat, kiedy tak pisała!
Powrót Papieża z Awinionu do Rzymu miał oznaczać nowy sposób życia Papieża i jego Kurii, naśladowanie Chrystusa i Piotra, a więc odnowę Kościoła. Czekało też Papieża inne ważne zadanie: "W ogrodzie zaś posadź wonne kwiaty, czyli takich pasterzy i zarządców, którzy są prawdziwymi sługami Jezusa Chrystusa" - pisała. Miał więc "wyrzucić z ogrodu świętego Kościoła cuchnące kwiaty, śmierdzące nieczystością i zgnilizną", czyli usunąć z odpowiedzialnych stanowisk osoby niegodne. Katarzyna całą sobą pragnęła świętości Kościoła.
Apelowała do Papieża, aby pojednał kłócących się władców katolickich i skupił ich wokół jednego wspólnego celu, którym miało być użycie wszystkich sił dla upowszechniania wiary i prawdy. Katarzyna pisała do niego: "Ach, jakże cudownie byłoby ujrzeć lud chrześcijański, dający niewiernym sól wiary" (list 218, do Grzegorza XI). Poprawiwszy się, chrześcijanie mieliby ponieść wiarę niewiernym, jak oddział apostołów pod sztandarem świętego krzyża.
Umarła, nie osiągnąwszy wiele. Papież Grzegorz XI wrócił do Rzymu, ale po kilku miesiącach zmarł. Jego następca - Urban VI starał się o reformę, ale działał zbyt radykalnie. Jego przeciwnicy zbuntowali się i wybrali antypapieża. Zaczęła się schizma, która trwała wiele lat. Chrześcijanie nadal walczyli między sobą. Katarzyna umarła, podobna wiekiem (33 lata) i pozorną klęską do swego ukrzyżowanego Mistrza.

CZYTAJ DALEJ

Organy katedralne do remontu!

2024-04-29 08:42

mat. pras

Zapraszamy do obejrzenia specjalnego odcinka "Organistów po godzinach" poświęcony długo wyczekiwanemu remontowi największych organów w Polsce, które znajdują się w Archikatedrze Wrocławskiej!

Zapraszamy do obejrzenia specjalnego odcinka "Organistów po godzinach" poświęcony długo wyczekiwanemu remontowi największych organów w Polsce, które znajdują się w Archikatedrze Wrocławskiej! W najnowszym podcaście organach katedralnych w rozmowie z Krzysztofem Bagińskim i Krzysztofem Garczarkiem opowiada Ks. kanonik Paweł Cembrowicz - proboszcz Katedry pw. św. Jana Chrzciciela we Wrocławiu oraz można posłuchać i zobaczyć ostatnie, historyczne wręcz dźwięki utrwalające brzmienie przed demontażem instrumentu zaprezentowali organiści - Wojciech Mazur i Mateusz Żegleń.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję